ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
جهان پیش از ظهور امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف، به گونه ای
است که ظلم و ستم بیداد می کند و جامعه انسانی را به جایگاهی می رساند که
از خویشتن خویش ناامید شده و موعود وعده داده شده را می طلبند تا بنیان هر
چه ظلم و ستم را از ریشه برکند و عدل و داد را در میان مردم جاری و ساری
کند. این جهان دارای ویژگی هایی است که در ادامه از لسان روایات به بیان
برخی از آنها خواهیم پرداخت.
نفوذ زنان در حکومت ها
امام
صادق علیه السلام در حدیثی درباره نقش زنان در دوران پیش از ظهور فرموده
است: « و می بینی که زنان در حکومت داری چیره شده و هر کاری که روی می
دهد، مطابق میل آن هاست».(1)
در این دوران مردان شخصیت خود را از دست
داده و از کثرت معاشرت با زنان مصداق بارز اشباه الرجال می شوند و با این
روحیه، در همه زمینه ها چه زندگی فردی و چه در زندگی اجتماعی مغلوب
هواهای نفسانی زنان هستند و همین معنا در رابطه با خود حکومت داران نیز
وجود دارد و کشورها زنان را در کارهای حکومتی دخالت می دهند و یا با رأی
خود مردم، زنان را به عنوان مهره های اصلی حکومت انتخاب می کنند.
امام
علی علیه السلام نیز فرموده است: «هنگامی که زنان بر امور جامعه مسلط شوند
و دختران زمام کار در دست گیرند و کودکان به امارت رسند... .»(2)
در دوران قبل از ظهور ملاک ارزش ها به طور کلی عوض می شود و
پول و قدرت و ریاست و هواپرستی حرف نخست را می زنند، در چنین محیطی احکام
الهی نیز زیر پا گذاشته می شود؛ زیرا زندگی مردم مطابق با امیال نفسانی
شان می شود و در نتیجه دیگر جایی برای اجرای احکام الهی باقی نمی ماند
بی توجهی به احکام
در سخنی از امام صادق علیه
السلام در توصیف چنین شرایطی می خوانیم: « خواهی دید که مردانی خواهند آمد
که ثروت فراوان داشته و هرگز زکاتی از آن نداده اند».(3) رسول خدا صلی
الله علیه و آله نیز فرموده است: « خواهید دید که اندوخته حرام غنیمت
شمرده می شود و پرداخت زکات زیان و خسارت»(4) و باز در سخن دیگری از امام
صادق علیه السلام آمده است: « در آن هنگام خواهی دید کسی که روزی حلال را
می جوید، مذمت شده و آن که حرام را می طلبد، ستایش و تعظیم می شود».(5)
در
دوران قبل از ظهور ملاک ارزش ها به طور کلی عوض می شود و پول و قدرت و
ریاست و هواپرستی حرف نخست را می زنند، در چنین محیطی احکام الهی نیز زیر
پا گذاشته می شود؛ زیرا زندگی مردم مطابق با امیال نفسانی شان می شود و در
نتیجه دیگر جایی برای اجرای احکام الهی باقی نمی ماند.
مساجد ویران
در
این دوران وضعیت مساجد به گونه ای است که در ظاهر از بهترین سنگ ها و
کاشی ها آذین شده و با بهترین فرش ها مفروش گردیده و عود و عنبر در
مجمرهایش می سوزند، اما واقیعت و بطن آن طوری است که از درِ آن تا محرابش
سراسر نیرنگ و دروغ و بر منبرها کفر و الحاد رخنه کرده و مسلمانان را از
اسلام ناب دور می سازد.
امام صادق علیه السلام در سخنی در این باره
فرموده است: «مساجد را خواهی دید که لبریز از افرادی است که از خدا نمی
ترسند. برای غیبت و خوردن گوشت اهل حقیقت جمع می شوند و به توصیف شراب مست
کننده می پردازند».(6) در سخنی از امام علی علیه السلام نیز می خواینم: «
مسجدها در آن زمان از گمراهی، آباد و از هدایت، ویران است. قاریان و
عامران [سیاست گذاران اعتقادی و اجتماعی] آن ناامیدترین مردم به خدایند،
گمراهی از ایشان شروع شده و به آنان باز خواهد گشت؛ پس حاضر شدن در
مسجدهای آنان و قدم برداشتن به سوی آن ها کفر به خدای بزرگ است، مگر کسی
که از گمراهی آنان با خبر بوده باشد؛ در این حال مسجدهای آنان با
عملکردشان از هدایت ویران خواهد شد».(7)
هر یک از دین شناسان که
نفس خود را حفظ کرده و از دین خود مراقبت نموده و با هوا و هوس مخالفت
ورزیده و مطیع امر مولای خود است، مردم می توانند [در احکام خدا] از او
پیروی کنند