مهدویون ایردموسی
سربازان صفر سایبری موعود هستیم . و اگر اجازه بدهند از یارانش باقی خواهیم ماند .
مهدویون ایردموسی
سربازان صفر سایبری موعود هستیم . و اگر اجازه بدهند از یارانش باقی خواهیم ماند .میرسد روزی که بی چون و چرا می بینمت
میرسد روزی که بی چون و چرا می بینمت
میرسد روزی که ای شاه وفا می بینمت
عامل وصل من و تو ذوق بارانی بود
میرسد روزی که با حال بکا می بینمت
میرسد روزی که تکیه میدهی بر کعبه و
در کنار خانه ی امن خدا می بینمت
من امید وصل دیدار تو را دادم به دل
یوسف گمگشته ی خیرالنسا می بینمت
یابن طاها یابن یاسین یابن طور آقای من
شاه دین حبل المتین کهف الوری می بینمت
امپراطور زمین و آسمان بالانشین
در کنار سفره ی بیچاره ها می بینمت
در میان خلق و خوی آدمی شایسته ی
مهربانی های قلب مصطفی می بینمت
سجده های ناب طولانی برایت ارثیه ست
من تو را سجاد بر سجاده ها می بینمت
حجت اللهی و بس علم لدنی نزد توست
باقرالعلم بدون انتها می بینمت
مکتب شیعه نشان بیرقش دست شما
صادقی و صادق آل عبا می بینمت
کظم غیظ آدابی از رفتار هر روزت بود
در مقام بندگی آقا، رضا می بینمت
دست خالی آمدم ردم نکردی یا جواد
شاه جود و بخشش و اهل سخا می بینمت
گوشه چشمی کن شبی تاکه مسلمانم کنی
هادی بیگانگان و رهنما می بینمت
العجل الساعه و الغوث یابن العسگری
منجی زندانی دام بلا می بینمت
وعده ای داده ای و میدانم هرجا میشود
ذکر وخیر ساقی لب تشنه ها می بینمت
ماه پیروزی خون بر تیغ و تیر و نیزه ها
غرق حزن و ماتم و شور ونوا می بینمت
بانی غم های عاشورایی شیب الخضیب
هر شب ماه عزا در روضه ها می بینمت
پابه پای عمه جانت آمدی تا نینوا
زائر سرهای روی نیزه ها می بینمت
کودکی وصل فراق یار یادم داده است
بر دلم افتاده امشب یا ابا می بینمت
کار و باری با من عاصی نداری نازنین ؟
اربعین، صحن و سرای کربلا می بینمت
شعر: علیرضا خاکساری
روزی هزار بار دلت را شکسته ام
چاه غیبت
میرسد روزی که بی چون و چرا می بینمت
نسل ما نسل ظهور است اگر ما خواهیم
این زمان فصل حضور است اگر ما خواهیم
گر که آماده شود لشگر حق او آید
زین گذر وقت عبور است اگر ما خواهیم
وصل و دیدار خوش حضرت مولا تو بدان
نه چنان مبهم و دور است اگر ما خواهیم
رخ نماید به جهان گر همه محرم باشیم
وقت آن نور و سرور است اگر ما خواهیم
وعده حق برسد تا که چو لایق بشویم
لطف او حد وفور است اگر ما خواهیم
گفتگوهای تنهایی با امام زمان(عج)
آنانکه رفتند خرج حسین(ع) شدند
وقتی تو نباشی
وقتی تو نباشی؛
فرقی نمی کند شنبه باشد یا سه شنبه یا...
تمام روزها جمعه است و
زندگی تعطیل...
ای آخرین توسل سبز دعای ما
آیا نمی رسد به حضورت صدای ما؟!!
شنبه،دوباره شنبه،سه نقطه چین...
بی تو چه زود میگذرد هفته های ما!!!
ﺑﺮﻧﮕﺮﺩﯼ ﺷﺎﻋﺮﺕ ﻗﻄﻌﺎ ﺭﻭﺍﻧﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ
خانه تکانی دل برای رسیدن بهار دلها، « مهدی زهرا » را فراموش ن
خانه تکانی، رسم قدیمی همه منتظران بهار است؛
خانه تکانی دل برای رسیدن بهار دلها،
« مهدی زهرا » را فراموش نمی کنیم...
خداوندا در آخرین روزهای سال، تورا شکر می گوییم که
نعمت حیات را در این سال نیز نصیبمان فرمودی
و فرصت دادی تا در مزرعه عمر بکاریم
و اینک که طبیعت در طلیعه بهار جان و حیات دوباره می یابد
دست های خالی مان را به امید لطف و رحمت تو بالا می آوریم
و از تو می خواهیم باز هم روزیمان باشد
چشمی که جز برای تو نگرید
دستی که تنها دامان تو بگیرد
پایی که جز به راه تو نرود
و جانی که لحظه ای بی یاد تو زنده نباشد.
دانی که انتظار تو با ما چه میکند؟
دانی که انتظار تو با ما چه میکند؟
توفان ببین به پهنه دریا چه میکند
آشفته ام چو موج به دریای زندگی
آشفتگی ببین به دل ما، چه میکند
یکدم بپرس این همه غم این همه بلا
در خاطر شکسته زغم ها چه میکند
دور از بهار روی تو بی‌برگ مانده‌ام
بی برگ و بار مانده به دنیا چه میکند؟
بنشین ز راه لطف دمی در کنار دل
آخر بپرس این دل تنها چه میکند
طاووس کبریایی، ای هدیه خدایی
تو دیدینیترینی، ای دیدنی کجایی؟
هر دیده مست راهت، غمدیده در پناهت
خشکیده یاس عالم در حسرت جدایی
ای آسمان اول، ای سایبان آخر
ای چشم چشمه عشق، رحمی به بینوایی
آرامتر که من هم با کودکان بیایم
پایی نمانده دیگر، جز دست بر دعایی
سخت است بی تو بودن، سخت است بی تو ماندن
سخت است بی تو بی تو، بی یار آشنایی
آسان نمیتوان رفت از خوان رحمت تو
بگذار تا بمانم در زیر گرد پایی
امید ناامیدان، مهدی سرت سلامت
سنگ است قلب بی تو، ننگ است بی وفایی
امشب به جنون کشیده میلم برگرد
امشب به جنون کشیده میلم برگرد
ای جاری ندبه در کمیلم برگرد
بی تو شب تاریک مرا نوری نیست
برگرد ستاره ی سهیلم برگرد . . .
.
یک عده به حال زارمان می خندند
آنقدر نبودنت به طول انجامید
دارند به انتظارمان می خندند.
یا صاحب الزمان ادرکنی
می خواهم دعای ظهورت را شخصا بدست خـدا برسانم
دیر کرده ای اما، من با چشمانی سفید، چشم به راهم.
.
هر روز اشک می بارم
.
پنجره ها فکر می کنند هوا بارانی ست و خیس می شوند.
.
آمدنت را با پنجره ها شرط بسته ام.
.
عذابم این است که نمی دانم کجایی!
.
قاصدکِ نامرد هم نشانی ات را نمی گوید.
.
پیلۀ صبر بافتم و پروانه شدم.
.
پروانه ای که هرروز باغ انتظارت را متر می کند.
.
دیدگانم را با عشق بافته ام؛ می خواهم برایت فرش قرمز پهن کنم.
.
تمام اسپند های خانه را نذر آن روز کرده ام.
.
جمعه ها را قسم داده ام به ناله های شبانه ام.
.
من التماس می کنم و آن ها سکوت.
.
انگار مشکلی هست...
.
یکی بگوید از من تا خـدا چند کیلومتر راه است؟
.
می خواهم دعای ظهورت را شخصا بدست خـدا برسانم .
آمدم تا انتقام
خوابیم و حقیقت به خدا نیست به جز این
ما غایب و او منتظـــــر آمدن ماست...
..
.
باز باران بی ترانه
دیدن یک جمعه بی تو دور گشتم یا که نزدیک …
توی رویاهای قلبم دیدم او را …
یک سوار بی قرینه …
آمد از سمت مدینه …
چشم پر اشک و به دستش پرچمی با نام زهرا …
زیر لب این ناله دارد :
آمدم تا انتقام "سیلی مـــادر" بگیرم
.
