خانه تکانی دل برای رسیدن بهار دلها، « مهدی زهرا » را فراموش ن

خانه تکانی، رسم قدیمی همه منتظران بهار است؛

خانه تکانی دل  برای رسیدن بهار دلها،

 « مهدی زهرا » را فراموش نمی کنیم...

خداوندا در آخرین روزهای سال، تورا شکر می گوییم که

نعمت حیات را در این سال نیز نصیبمان فرمودی

و فرصت دادی تا در مزرعه عمر بکاریم

و اینک که طبیعت در طلیعه بهار جان و حیات دوباره می یابد

دست های خالی مان را به امید لطف و رحمت تو بالا می آوریم

 و از تو می خواهیم باز هم روزیمان باشد

چشمی که جز برای تو نگرید

دستی که تنها دامان تو بگیرد

پایی که جز به راه تو نرود

و جانی که لحظه ای بی یاد تو زنده نباشد.

دانی که انتظار تو با ما چه می‌کند؟

دانی که انتظار تو با ما چه می‌کند؟
توفان ببین به پهنه دریا چه می‌کند
آشفته ام چو موج به دریای زندگی
آشفتگی ببین به دل ما، چه می‌کند
یکدم بپرس این همه غم این همه بلا
در خاطر شکسته زغم ها چه می‌کند
دور از بهار روی تو بی‌برگ مانده‌ام
بی برگ و بار مانده به دنیا چه می‌کند؟
بنشین ز راه لطف دمی در کنار دل
آخر بپرس این دل تنها چه میکند
طاووس کبریایی، ای هدیه خدایی
تو دیدینی‎ترینی، ای دیدنی کجایی؟
هر دیده مست راهت، غمدیده در پناهت
خشکیده یاس عالم در حسرت جدایی
ای آسمان اول، ای سایبان آخر
ای چشم چشمه عشق، رحمی به بینوایی
آرام‎تر که من هم با کودکان بیایم
پایی نمانده دیگر، جز دست بر دعایی
سخت است بی تو بودن، سخت است بی تو ماندن
سخت است بی تو بی تو، بی یار آشنایی
آسان نمی‎توان رفت از خوان رحمت تو
بگذار تا بمانم در زیر گرد پایی
امید ناامیدان، مهدی سرت سلامت
سنگ است قلب بی تو، ننگ است بی وفایی