می خواهم دعای ظهورت را شخصا بدست خـدا برسانم

دیر کرده ای اما، من با چشمانی سفید، چشم به راهم.

.

 هر روز اشک می بارم

.

پنجره ها فکر می کنند هوا بارانی ست و خیس می شوند.

.

آمدنت را با پنجره ها شرط بسته ام.

.

 عذابم این است که نمی دانم کجایی!

.

قاصدکِ نامرد هم نشانی ات را نمی گوید.

.

پیلۀ صبر بافتم و پروانه شدم.

.

 پروانه ای که هرروز باغ انتظارت را متر می کند.

.

دیدگانم را با عشق بافته ام؛ می خواهم برایت فرش قرمز پهن کنم.

.

 تمام اسپند های خانه را نذر آن روز کرده ام.

.

جمعه ها را قسم داده ام به ناله های شبانه ام.

.

من التماس می کنم و آن ها سکوت.

.

 انگار مشکلی هست...

.

یکی بگوید از من تا خـدا چند کیلومتر راه است؟

.

می خواهم دعای ظهورت را شخصا بدست خـدا برسانم .